Προσέγγιση υπογόνιμου ζευγαριού

Προσέγγιση υπογόνιμου ζευγαριού

Υπογόνιμο χαρακτηρίζεται ένα ζευγάρι όταν μετά από ένα χρόνο συχνών σεξουαλικών επαφών δεν υπάρχει εγκυμοσύνη.

Η αντιμετώπιση ενός ζευγαριού που προσπαθεί να αποκτήσει παιδί διέπει ορισμένους κανόνες. Το πιο σημαντικό είναι ένα πλήρες ιστορικό τόσο από την γυναίκα όσο και από τον άνδρα. Στην συνέχεια όσον αφορά την γυναίκα γίνεται ένα διακολπικό υπερηχογράφημα, έλεγχος ωορρηξίας και εάν κρίνεται αναγκαίο ορμονικός έλεγχος και υστεροσαλπιγγογραφία η οποία είναι μια εξέταση κατά την οποία ελέγχουμε την μήτρα και την διαβατότητα των σαλπιγγών.

Όσον αφορά τον σύζυγο η πιο σημαντική εξέταση είναι το σπερμοδιάγραμμα (εξέταση του σπέρματος μετά από 3-4 ημέρες αποχή) η οποία μας δείχνει τον αριθμό, την κινητικότητα και την μορφολογία των σπερματοζωαρίων.

Σε μεγάλο ποσοστό η υπογονιμότητα είναι μικτής αιτιολογίας δηλαδή υπάρχει πρόβλημα τόσο στον άνδρα όσο και στην γυναίκα και στις υπόλοιπες περιπτώσεις το πρόβλημα εντοπίζεται σε έναν από τους δύο συντρόφους. Σε λίγα περιστατικά δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο και η υπογονιμότητα ονομάζεται ιδιοπαθής (ανεξήγητη).

Από την πλευρά της γυναίκας τα πιο συχνά αίτια είναι η απόφραξη σαλπιγγών η ενδομητρίωση, οι πολυκυστικές ωοθήκες, η προχωρημένη ηλικία κα. Από την πλευρά του άνδρα το πιο συχνό αίτιο είναι η κιρσοκήλη και πιο σπάνια αποφρακτικού τύπου αζωοσπεμία, ορχική ανεπάρκεια κ.α.

Εάν από τον αρχικό έλεγχο βρεθεί κάποιο αίτιο όπως ανωοθυλακιορηξία (η γυναίκα δεν κάνει ωορρηξία κατά την διάρκεια του κύκλου) πρώτη επιλογή αντιμετώπισης μπορεί να είναι η χορήγηση σκευασμάτων είτε με την μορφή χαπιών είτε με την μορφή ενέσεων στην γυναίκα ώστε να επιτευχθεί ωορρηξία. Επίσης εάν παρατηρείται ελαφριάς μορφής ολιγοασθενοσπερμία (μειωμένος αριθμός ή μειωμένη κινητικότητα σπερματοζωαρίων) το ζευγάρι μπορεί να κάνει σπερματέγχυση κατά την οποία γίνεται μια επεξεργασία του σπέρματος του συζύγου στο εργαστήριο και στην συνέχεια με έναν ειδικό καθετήρα εισάγεται μέσα στην μήτρα της γυναίκας.

Γενικά αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η πλήρης διερεύνηση του ζευγαριού η οποία σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνει και πιο εξειδικευμένες εξετάσεις όπως υστεροσκόπησηλαπαροσκόπηση, υπέρηχο και τρίπλεξόρχεων κα. Μόνο με τον πλήρη και σωστό κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο μπορεί να αποφασιστεί η καταλληλότερη θεραπεία για κάθε ζευγάρι. Εάν για παράδειγμα υπάρχει απόφραξη σαλπιγγών ή σοβαρή ολιγοασθενοσπερμία ή αζωοσπερμία τότε η μόνη λύση είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση. Οι εξελίξεις στον τομέα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι συνεχείς και ζευγάρια που στο παρελθόν δεν θα μπορούσαν να τεκνοποιήσουν τώρα έχουν αυτή την δυνατότητα.

Η σωστή και εξατομικευμένη προσέγγιση οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα, την απόκτηση ενός υγιούς παιδιού.

Start typing and press Enter to search